ين سنسور ساخت شرکتي به نام Proteus و تقريبا به اندازه يک دانه کوچک ماسه است. اندازه بسيار ريز سبب مي شود که اين سنسور به راحتي امکان جاسازي درون قرص ها را داشته باشد.

وقتي قرص بلعيده شود، اين سنسور درون معده با شيره گوارشي تماس پيدا مي کند و يک واکنش شيمايي کوچک سبب مي شود که انرژي الکتريکي لازم براي کارکرد آن فراهم شود. بعد از آن سنسور اطلاعاتي را به سطح بدن ارسال مي کند و در آنجا يک مچ بند يا يک برچسب که روي شکم نصب شده، آنها را دريافت و ذخيره مي کند و مي تواند کار ارسال اطلاعات را به تلفن هوشمند انجام بدهد.

اما کاربرد اين سنسور چيست؟ بررسي ها نشان مي دهد که نيمي از بيماران داروهاي خودشان را در زمان بندي مشخص شده مصرف نمي کنند. اين سنسور کار ثبت زمان دقيق مصرف دارو را نشان مي دهد و به پزشک اجازه مي دهد تا با توجه به مصرف بيمار، داروي او را تنظيم کند. کاربرد مهم ديگر آن براي يادآوري جهت مصرف دقيق دارو هاي مهم است. تصورش را بکنيد که تمام قرص ها آينده داراي چنين سنسوري باشند و ديگر تلفن شما بداند چه زماني قرص تان را خورده ايد و مصرف بعدي را به شما يادآوري کند.

اما همه چيز به ارسال يک سيگنال ساده خلاصه نمي شود. اين سنسور برخي علايم حياتي مهم مانند تعداد ضربان قلب را هم براي تلفن همراه شما ارسال مي کند و اين اطلاعات با تاييد بيمار به دست پزشک مي رسد.

شرکت سازنده هنوز در مورد قيمت اين سنسورها اظهار نظر نکرده است اما مي توان به ارزان بودن آنها اميدوار بود و احتمالا تا چند سال ديگر اين سنسورها را در داروهاي مختلفي خواهيم ديد. آن موقع هنگام خريدن يک دارو، بايد اپليکيشن موبايل اش را هم دانلود کنيد.